SaÄŸlam tarafına oturuyoruz…Yetiyor bize…
Mut’un bir daÄŸ köyünde dostlarla birlikte gezerken yaÅŸlı bir karı koca gördüm. Baktım bir kanepenin üzerinde oturuyorlar. Ä°yice yaklaÅŸtığımda tezekten yapılmış evlerinin bahçesinde oturdukları kanepenin bir tarafının tamamen kırık olduÄŸunu, kanepenin saÄŸlam tarafına sıkışarak oturduklarını ve sohbet ettiklerini anladım.
Yüzlerinde bir tebessüm vardı. Evin halinden ve karı kocanin kılık kıyafetinden maddi durumlarının hiç iyi olmadığı ve yeni bir kanepe alacak güçlerinin olmadığı hemen anlaşılıyordu…
SelamlaÅŸtıktan sonra: ‘Kanepe kırılmış’ dedim… YaÅŸlı adam büyük bir bilgelikle cevap verdi: ‘ Biz de saÄŸlam tarafina oturuyoruz… Yetiyor bize..’ Kadın da tamamladi: ‘ He ya yetiyor bize bak ne güzel oturuyoruz’
SevdiÄŸimin elini daha sıkı sıkı tuttum… Öyle ya: ‘ AÅŸk , bu kanepe neden kırık, neden yeni bir kanepe almıyoruz’ diye dırdır etmek, ÅŸikayet etmek yerine, ‘Kanepenin saÄŸlam tarafını paylaÅŸmak’ deÄŸil midir?…Ve iÅŸte ekte yer alan bu fotoÄŸafı büyüterek evimin en görünür yerine astım…
Alıntı
Yazı çok hoş ve ibret alıcı, teşekkürler.
Ne kadar hoÅŸ bir yazı… Önem verdiÄŸimiz ÅŸeyler,önceliklerimiz ne kadar deÄŸiÅŸti 🙁
Önemli olan ilk günkü gibi kalan sevgi… kırılan kanepe olsun,yeter ki kalpler kırılmasın
way bee nice saraylardaa nice kanepelerdee sohbet yzü görmeyen insanlıktan uzaklaşmaya calışan insanlaraa belki de bazen bizlere en güsel ders!!!